همیشه وقتی سیب سرخ میخریدیم، پدر نهیبمان میزد که چرا سیب زرد نگرفتهایم؟ میگفت سیب قرمز مزه ندارد. سیب زرد را میپسندید که از عطرش مست میشد.
پدر نمیدانست که سیب سرخ پیش از آنکه میوه باشد، نشانه است و بیش از آنکه خوردنی باشد، دیدنی است. نشانهای است برای دیدن و از راه به در شدن. از راهی به در شدن و در راهی دیگر افتادن... شاید هم میدانست. میدانست و میخواست ما ندانیم.