شما

دو بیت اول این غزل از «حمیدرضا حامدی» را خیلی دوست دارم:

شما که مثل من از شور عشق لبریزید
نوشته‌اید که با یادم اشک می‌ریزید

نوشته‌اید که دوری برایتان سخت است
و خسته از شب و از گریه‌های یکریزید

...