مونولوگ (۱۱)

می‌گفت: «مرده‌شور آدم را ببرد که دلش برای همه چیز تنگ می‌شود؛ از تکه‌های گوشت باقیمانده لای دندان بعد از خوردن دیزی، تا حرفهای عاشقانه یواشکی زیر گوش دختری که فکر می‌کردی همیشه عاشقش می‌مانی.»