مونولوگ (۴۱)

می‌گفت: «از هر کدامشان یک‌چیزی به آدم می‌ماند. و تو بعد از هر رابطه‌ای، دیگر آدم قبلی نیستی؛ سنگین‌تر می‌شوی، و ساکت‌تر. و از دست بعضی‌هاشان هرگز خلاصی نخواهی داشت.»